Στην σύγχρονη εποχή με την βοήθεια μίας μικρής συσκευής, μπορούμε να ανταλλάξουμε χιλιάδες μηνύματα, να αγοράσουμε βιβλία ή μουσική, να λάβουμε κάθε είδους πληροφορία και πολλά άλλα.
Αποφασίσαμε να θυμηθούμε την νοσταλγία, πως ζούσαμε πριν το Ίντερνετ μπήκε στην ζωή μας.
Παίζαμε στις αλάνες μέχρι που χτυπούσαμε τα χέρια και τα πόδια μας.
Δεν υπήρχε τίποτε πιο ενδιαφέρον από τα κλασσικά παιχνίδια όπως το κουτσό και το σκοινάκι…
Τα δεντρόσπιτα που χτίζαμε πραγματικά στην φαντασία μας ήτανε κάπως έτσι.
Τηλεφωνούσαμε στο σπίτι της κοπέλας που μας άρεσε και ελπίζαμε να μην το σηκώσει ο πατέρας της…
Αγοράζαμε κασέτες… πολλές κασέτες.
Τις απαντήσεις σε ερωτήσεις τις ψάχναμε σε εγκυκλοπαίδειες και όχι στο wikipedia η στο google.
Γενικά πηγαίναμε πιο συχνά σε βιβλιοθήκες…
Θυμάστε πως ανταλλάσσαμε μηνύματα στην τάξη;
Στέλναμε αληθινά γράμματα με το ταχυδρομείο στους φίλους μας που ήτανε πολύ μακριά…
Από πριν κανονίζαμε το ακριβές σημείο και την ακριβή ώρα συνάντησης.
Ήμασταν κολλημένοι στην τηλεόραση για να μην χάσουμε τις αγαπημένες μας σειρές.
Καλούσαμε ραδιοφωνικούς σταθμούς και ζητούσαμε να παίξουν τραγούδια μας και μετά περιμέναμε να τα ακούσουμε και να τα γράψουμε σε κασέτα.
Παίζαμε «Τέτρις»
Παίζαμε «Ναρκαλιευτή»
