Έχει το πρόσωπο, έχει τα προσόντα, έχει και τον τσαμπουκά. Αλλά αρνήθηκε εμφανέστατα να κάνει το βήμα παραπάνω.
Την έβλεπες στο Ράδιο Αρβύλα και έλεγες “Δεν μπορεί, αυτό το κορίτσι θα κάνει πολλά πράγματα”. Θα πάρει χρόνο στην εκπομπή, θα βγει μπροστά σε σχέση με την Σαμαρά. Το δίλεπτο τηλεοπτικού χρόνου θα γίνει πεντάλεπτο και η Χριστίνα θα κερδίσει μόνιμη θέση. Αλλά όχι.
Την είδαμε μετά στο Nitro, ξανά γυμνή και ένιωθες ότι σιγά σιγά θα αρχίσει να μπαίνει σε εκείνη την χρυσή λίστα των γυναικών που θα δίνουν λόγο ύπαρξης στους έλληνες φωτογράφους. Που στα πόδια της θα παλεύουν όλα τα περιοδικά για να την κάνουν εξώφυλλο. Και πάλεψαν. Αλλά εκείνη έλεγε όχι.
Έχω μιλήσει ελάχιστες φορές με την Χριστίνα Μουστάκα. Σε κάτι προσπάθειες πριν 3 χρόνια να γίνει εξώφυλλο στο MAX και κάθε φορά που κερδίζει μια θέση στη δεκάδα του Onewoman για να μας κάνει μία δήλωση. Την οποία δεν κάνει ποτέ. Κι ίσως να ήταν αρμοδιότερος ο Κοκκίνης να σας γράψει για εκείνη αλλά το σκέφτομαι καιρό τώρα ότι η Χριστίνα Μουστάκα είναι μια ευκαιρία που αφήσαμε και πάει.
Αυτό είναι η Χριστίνα Μουστάκα για τον εξωτερικό παρατηρητή που θέλει να πάει μπροστά η ελληνική τηλεόραση, η γελοιοδέστατη ελληνική showbiz και γενικά να κινηθεί λίγο κάτι στον κόσμο των γυναικών αυτής της χώρας. Μια χαμένη ευκαιρία να γίνει όλο αυτό.
Και σίγουρα δεν σκεφτόμουν αυτό το πράγμα το 2007 όταν χάζευα τις πρώτες λήψεις που είχε στείλει ο φωτογράφος στο περιοδικό MAX. Τότε που είδαμε για πρώτη φορά την Χριστίνα γυμνή.
Τότε σκεφτόμουν μόνο πώς είχε καταφέρει ο συνάδελφος Γιώργος Πασχαλίδης να της εκμαιεύσει το “έχω κάνει σεξ οκτώ φορές σε μια μέρα. Εγώ δεν είχα πρόβλημα και για παραπάνω. Το πρόβλημα το είχε ο άλλος”.
Εκείνες τις μέρες σκεφτόσουν ότι η μικρή Πειραιώτισσα θα κατακτήσει τον κόσμο. Υπέροχο στήθος, πρόσωπο που προκαλεί να το κοιτάς και ένα σουλούπι που θυμίζει στον άνδρα γιατί κάνει τον σταυρό του κάθε πρωί που δεν γεννήθηκε γυναίκα.
Την είδαμε μετά στο Nitro, ξανά γυμνή και ένιωθες ότι σιγά σιγά θα αρχίσει να μπαίνει σε εκείνη την χρυσή λίστα των γυναικών που θα δίνουν λόγο ύπαρξης στους έλληνες φωτογράφους. Που στα πόδια της θα παλεύουν όλα τα περιοδικά για να την κάνουν εξώφυλλο. Και πάλεψαν. Αλλά εκείνη έλεγε όχι.
Και νιώθω ότι η Χριστίνα αφήνει τις ευκαιρίες να περάσουν. Όχι προφανέστατα για να φωτογραφηθεί. Ευκαιρίες για άλλα πράγματα στην τηλεόραση. Για να εξελιχθεί, να φανεί, να ανέβει. Έχει – απ' ό,τι ακούγεται - την πολυτέλεια να της προτείνουν πράγματα και όχι απλά εκείνη να προσπαθεί να τα κατακτήσει.
Η Χριστίνα Μουστάκα είναι από τις περιζήτητες γυναίκες σε αυτή την κατεστραμμένη ελληνική τηλεόραση. Και εκείνη φαίνεται να μην τολμάει να κάνει το βήμα παραπάνω, να μην τολμάει να ξεχωρίσει, να μην τολμάει να ανέβει την σκάλα της επιτυχίας.
Αλλά αυτή είναι η δική μου οπτική. Η οπτική του εξωτερικού παρατηρητή.
Γιατί εκείνη μπορεί να κοιτάζει έξω από το παράθυρο της πτήσης Αθήνα – Θεσσαλονίκη και να σκέφτεται ότι δεν την αφορά αυτός ο κόσμος. Ότι δεν θέλει κάτι παραπάνω. Ότι αδιαφορεί για τους άλλους που έχουν όνειρα για εκείνη γιατί εκείνη έχει τα δικά της.
Δεν ξέρω λοιπόν τι παίζει με την Χριστίνα. Νιώθω όμως ότι θα έπρεπε να ξυπνάω το πρωί, να ανοίγω την τηλεόραση και να την βλέπω να δοκιμάζει φαγητά, να μιλά για ζώδια και να δέχεται κοπλιμέντα από καλεσμένους.
Να γυρνάω το βράδυ στο σπίτι και να την βλέπω σε πρώτο πλάνο σε ένα πάνελ μιας εκπομπής τύπου Αρβύλα. Να διαβάζω συνεντέυξεις της σε περιοδικά και να περιμένω την επόμενή της κίνηση στο θολό τοπίο της ελληνικής tv.
Η Χριστίνα Μουστάκα είναι γεννημένη για μεγάλα πράγματα. Αν δεν τα θέλει, πάμε πάσο...
oneman.gr
