Η 26χρονη Emily VanCamp μόλις έκανε την εκδίκηση σέξι πάλι. 31 ακριβώς χρόνια μετά την Joan Collins και την Δυναστεία.
Ένα Ινδιάνικο καζίνο, μια τεχνητή λίμνη περιτριγυρισμένη από μαγαζιά με δολώματα (που το χειμώνα παγώνει) και δεκάδες φάρμες που μπορείς να μπεις και να αγοράσεις φράουλες, βατόμουρα και μήλα. Αυτό είναι το –φαινομενικά ειδυλλιακό- σκηνικό μέσα στο οποίο μεγάλωσε η ψηλόλιγνη ξανθιά, μια από τις 4 κόρες ενός παρασκευαστή τροφής για άλογα. Ίσως για αυτό να κρύβει τόσο θυμό μέσα της.
Μεγαλώνοντας σε μια κωμοπόλη όπως το Port Perry του Ontario, μοναδική σου ελπίδα για να ξεφύγεις είναι να παίζεις καλό χόκεϊ (αν είσαι αγόρι) ή να τσιμπήσεις για γαμπρό κάποιον από τους ματσωμένους τουρίστες που έρχονται για ψάρεμα το καλοκαίρι. Η Emily προτίμησε να ‘’σπάσει’’ το καλούπι και να γίνει η πρώτη μπαλαρίνα που έβγαλε ποτέ η περιοχή.
‘’Δεν υπάρχει τίποτα πιο απελευθερωτικό από το να βάζεις φωτιά στο σπίτι ενός κόπανου. Είναι σε αυτές τις στιγμές που σκέφτομαι πόσο αγαπώ την δουλειά μου’’
Και μάλιστα μόλις στα 12 της, όταν και μετακόμισε με υποτροφία στην École supérieure de ballet του Κεμπέκ. 762 ακριβώς χλμ. μακριά.
Ο σπασμένος αστράγαλος που της τερμάτισε την καριέρα χορεύτριας πριν καν ξεκινήσει ήταν απλά η αφορμή για να τρέξει ακόμη πιο μακριά από το βουκολικό της παρελθόν, καταλήγοντας στο Λος Άντζελες.
Εκεί όπου η γλυκύτητα και η αθωότητα που τόσο αβίαστα εκπέμπει την έκαναν εξαιρετικά δημοφιλή (με την καλή έννοια) στους casting directors.
''Ξέρω πώς να στέκομαι καλά και να δείχνω αρχοντική και αέρινη. Αλλά, μεταξύ μας, προτιμώ να φοράω τζιν, πουλόβερ και να είμαι κάπου και να ψαρεύω''
Παρόλο που προσωπικά μου ‘’γυάλισε’’ ήδη από το Ring 2, το Carriers και το Brother and Sisters, ο πλανήτης την πρόσεξε μόνο όταν το 2011 άρχισε να βγάζει βόλτα την ‘’εσωτερική της μπιτσιόλα’’ στο Revenge.
Εκεί όπου ως Emily Thorne πηγαίνει στα Hamptons και παίρνει εκδίκηση (δολοπλοκεί, πυροβολεί, μπουρλοτιάζει) από την βαθύπλουτη οικογένεια που κατέστρεψε την δική της.
Εννοείται πως πρόκειται για τον ορισμό της σαπουνόπερας, με την διαφορά ότι αυτή την φορά την βλέπουν φανατικά και άντρες.
Ίσως γιατί και η ίδια η Emily έχει κάτι απροσδιόριστα επικίνδυνο πάνω της. Μοιάζει να είναι πιο πολύ στο στοιχείο της όταν παίζει την σκύλα, παρά όταν βγαίνει στον Letterman και διηγείται ιστορίες ψαρέματος από την νιότη της ή πως αισθάνθηκε όταν κολύμπησε με τους καρχαρίες στη Μπόρα Μπόρα.
Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να αισθάνεσαι ‘’άσχημα’’ που δεν την έχεις σταμπάρει μέχρι τώρα.
Απλά καλό είναι να ξέρεις ότι φέτος το κορίτσι μοιάζει αποφασισμένο να σου αποδείξει ότι οι ‘’αθώες’’ επαρχιωτοπούλες κρύβουν μέσα τους την μεγαλύτερη διαστροφή.
Ένα μικρό δείγμα από την οποία ξεδίπλωσε στην πρόσφατη φωτογράφηση της για το GQ.
''Έχω μεγάλο εθισμό με τις ταινίες με ζόμπι. Δεν θυμάμαι καν πόσες φορές έχω δει το 28 Days Later. Ενώ υπήρχε μια περίοδος έξι μηνών όπου κάθισα και είδα ότι ταινία με ζόμπι έχει ποτέ φτιαχτεί''
Κάτι μου λέει ότι πολύ γρήγορα θα την δούμε να υποδύεται την στρίπερ, δηλαδή τον παραδοσιακά πρώτο ρόλο κάθε καθωσπρέπει ενζενί που αποφασίζει να μεγαλώσει την λίμνη του κοινού που ‘’ψαρεύει’’.
Και αν υπάρχει κάτι που να ξέρει η Emily, αυτό είναι να διαλέγει το σωστό δόλωμα για κάθε εποχή.
oneman
oneman