7 Μαρ 2013

Ferrari LaFerrari

Η αναμονή των απανταχού Ferraristi ανά τον κόσμο έφτασε σήμερα στο τέλος της μιας και η θρυλική ιταλική φίρμα παρουσίασε επίσημα το καινοφανές της hypercar στη διεθνή έκθεση αυτοκίνησης της Γενεύης, δίνοντάς του την εύγλωττη ονομασία LaFerrari.



Στο παρελθόν από την στήλη έχουμε ψηλαφίσει την τελευταία δημιουργία της Ferrari προσπαθώντας με λιγοστά στοιχεία και περισσότερο με συνεπείς εκτιμήσεις και παραδοχές να φτιάξουμε ένα νοητικό σχήμα για το πως θα μπορούσε να είναι, συνεπώς είναι μια καλή αφορμή να διαπιστώσετε το κληρονομικό ή όχι χάρισμα της στήλης σε μελλοντικές προβλέψεις. Πέρα από τους αστεϊσμούς όμως, όλα αυτά σήμερα τελειώνουν μιας και έχουμε τα επίσημα τεχνικά στοιχεία, φωτογραφικό υλικό αλλά και κινούμενη εικόνα από το νέο δημιούργημα του Maranello. Ας δούμε όμως και επίσημα πλέον περί τίνος πρόκειται.

Κινητήρες-Μετάδοση
Ο θερμικός κινητήρας της Ferrari LaFerrari είναι μια τροποποιημένη εκδοχή του V12 της F12 Berlinetta ο οποίος έχει ρυθμιστεί με έναν και μόνο γνώμονα. Το όσο το δυνατόν μεγαλύτερο στροφάρισμα και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάπτυξη ισχύος συνειδητά αμελώντας την ανάπτυξη αλλά και το διάγραμμα της ροπής που ασφαλώς υποφέρουν υπό τέτοιες μηχανολογικές επιλογές.

Έτσι η ισχύς ανέρχεται στους 800ps στις 9000 rpm και η ροπή στα 71.36 kg.m στις 6750 rpm ενώ ο περιοριστής στροφών ενεργοποιείται στις 9250 rpm. Η υψηλότατη γεωμετρική συμπίεση της τάξεως του 13.5:1 σε συνδυασμό με τους αυλούς εισαγωγής μεταβλητού μήκους επιτρέπουν στον κινητήρα να μεταβάλλει προς όφελος του οδηγού τα εγγενή προϊόντα του, δηλαδή της ισχύος και της ροπής αναλόγως των στροφών και του φορτίου. Φυσικά η Ferrari δεν θα μπορούσε να παράξει ένα αυτοκίνητο που τοποθετείται στο Everest της αυτοκίνησης, το οποίο θα υπέφερε στις χαμηλές στροφές λόγω ελλείμματος ροπής είτε σε απόλυτο μέγεθος είτε σε διαγραμματική συμπεριφορά, γεγονός που μας επιτρέπει να εισαχθούμε νοητικά στο μέτρο αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος που δεν είναι άλλο από την χρήση ηλεκτροκινητήρα. 

Έτσι εδώ συναντούμε έναν ηλεκτροκινητήρα μόνιμου μαγνήτη ο οποίος αποδίδει επιπρόσθετα 163ps και 20.39kg.m ροπής από μηδενικές στροφές βοηθώντας να αρθεί πλήρως το έλλειμμα ροπής του θερμικού κινητήρα στις χαμηλές rpm. Αυτός τροφοδοτείται από μια πανάλαφρη συστοιχία συσσωρευτών της τάξεως των 60kg, η οποία εδράζεται σε μια εγκάρσια διάταξη εμπρός από τον θερμικό κινητήρα και όσο το δυνατόν πιο χαμηλά στο πάτωμα του αυτοκινήτου προκειμένου να χαμηλώσει το κέντρο βάρους. Το τρέχον επίπεδο τεχνολογικής εξέλιξης των μπαταριών δεν επιτρέπει να έχουμε αξιοπρεπή, αμιγώς ηλεκτρική αυτονομία χωρίς παράλληλα να αυξηθεί δραματικά ο όγκος και το βάρος τους και έτσι στην Ferrari απέκλεισαν αυτό το προφίλ χρήσης αφού η LaFerrari δεν έχει καμιά δυνατότητα αυτοτελούς ηλεκτρικής προώθησης.

Οι μπαταρίες φορτίζονται όπως αναμενόταν άλλωστε μέσω αναγεννητικής πεδήσεως αλλά και μέσω χρήσης της πλεονάζουσας στρεπτικής ροπής εκ του θερμικού κινητήρα. Για να το αντιληφθούμε καλύτερα, φανταστείτε μια στροφή στην οποία ο οδηγός την χειρίζεται με χρήση υπερβολικού γκαζιού. Αντί λοιπόν όλη αυτή η ροπή να βγει στον δρόμο, επηρεάζοντας την ευστάθεια του οχήματος, χρησιμοποιείται το επιπλέον ποσό που δεν απαιτείται από τις συνθήκες, ώστε να φορτίσει τους συσσωρευτές. Το πλεονέκτημα εδώ είναι διπλό. Αφενός έχουμε μεγιστοποίηση της ενεργητικής ασφάλειας, αφετέρου έχουμε έναν πρόσθετο τρόπο να φορτίσουμε τις μπαταρίες, κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο αφού, αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος φόρτισης του, μιας και η Ferrari LaFerrari δεν έχει την δυνατότητα αναγομώσεως μέσω σταθερού ηλεκτρικού δικτύου.

Σε ότι αφορά την μετάδοση, οι δύο κινητήρες του οχήματος μαζί με το κιβώτιο ταχυτήτων 7+1 σχέσεων μεταδόσεως διπλού συμπλέκτη είναι διαμήκως τοποθετημένοι στο κέντρο του αυτοκινήτου και προς τα πίσω, μεταφέροντας το κύμα της ισχύος και της ροπής στον οπίσθιο άξονα φυσικά μέσω ενός υπερεξελιγμένου ενεργού, ηλεκτρονικού διαφορικού. Φυσικά δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως οι αλλαγές των σχέσεων θα είναι ταχύτατες και ενδεχομένως να σπάσουν και το φράγμα των 100ms. Να ένας τομέας λοιπόν που η επόμενη γενιά των hypercars θα κληθεί να βελτιώσει. Η ενσωμάτωση των seamless κιβωτίων της F1 που αλλάζουν ταχύτητες εντός 5ms είναι μια τεχνοτροπία για το μέλλον που ενδεχομένως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προσαρμοσμένη ασφαλώς σε συνθήκες δρόμου.

Επιμέρους τεχνικά
Η μονάδα ή οι μονάδες προώθησης, είναι η μια όψη του νομίσματος για κάθε αυτοκίνητο. Όμως τι γίνεται με την άλλη όψη που αποτελούν τα επιμέρους τεχνικά; Στέκεται η LaFerrari στο ύψος των περιστάσεων; Για να δούμε.

Ξεκινώντας από τις αναρτήσεις, συναντούμε φυσικά διπλά ψαλίδια στον εμπρόσθιο άξονα και ένα σύστημα πέντε συνδέσμων στον οπίσθιο που παραλαμβάνει την ισχύ, των οποίων τα υλικά είναι κράματα ελαφρών ορυκτών μετάλλων, ενώ οι αποσβεστήρες ενσωματώνουν την τελευταία γενιά της μαγνητοροϊκής τεχνολογίας του εργοστασίου, κάτι που θα εξασφαλίζει αξιοπρεπή άνεση τηρουμένων των αναλογιών για την κατηγορία αλλά και απόλυτο κράτημα όταν οι συνθήκες το απαιτούν. 

Η αεροδυναμική της Ferrari LaFerrari είναι ενεργή προκειμένου αυτό να έχει σε όλες τις συνθήκες το κράτημα που απαιτείται για την κατηγορία, αλλά και παράλληλα την όσο το δυνατόν χαμηλότερη μείζονα διαμήκη αεροδυναμική αντίσταση. Το γεγονός ωστόσο της ύπαρξης ενεργούς αεροδυναμικής έχει επιτρέψει και την ενσωμάτωση της φυσικής αεροδυναμικής υπερπληρώσεως (Ram Air) κάτι που έχει χρησιμοποιηθεί και στην F458 Italia αλλά και στα μονοθέσια της F1 ασφαλώς και συνεισφέρει εδώ 5ps. Ο συντελεστής οπισθέλκουσας είναι κοντά στο 0.3 κάτι που είναι επίτευγμα για την κατηγορία του οχήματος. Φυσικά υφίστανται ενεργοί διαχύτες και επίπεδο πάτωμα προκειμένου η τυρβώδης ροή γύρω από το αυτοκίνητο να εκμηδενιστεί στο μέτρο του δυνατού και να βελτιωθεί η συνολική του αεροδυναμική απόδοση.

Το πλαίσιο της Ferrari LaFerrari είναι μονοκώκ και κατασκευασμένο από διαφόρων ιδιοτήτων ινών άνθρακα και συνθετικών υλικών ανάλογα με το που τοποθετούνται στο όχημα, με προφανές παράδειγμα το πάτωμα, όπου χρησιμοποιείται συνδυασμός ανθρακονημάτων αλλά και ανθεκτικότατου Kevlar προκειμένου να μην τραυματίζεται το όχημα από πετραδάκια κ.ο.κ, στις αστρονομικές ταχύτητες που μπορεί να αναπτύξει το όχημα. Η Ferrari ανακοινώνει 27% βελτίωση της ακαμψίας σε σχέση με την Enzo η οποία ήταν επίσης μονοκώκ και κατασκευασμένη από ανθρακονήματα! Είναι σαφές λοιπόν πως το αυτοκίνητο θα παρουσιάζει ακαμψία η οποία σε μια ευφάνταστη μεταφορά θα μπορούσε να συγκριθεί με ενός τανκ.

Σε ότι αφορά το σύστημα πέδησης είναι ίσως πλεονασμός να αναφερθεί ότι είναι κατασκευασμένο από πανάλαφρα συνθετικά υλικά και μέταλλα με τον δίσκο να είναι συνδυασμός κεραμικών υλικών και ινών άνθρακα και τις (6 εμβόλων μπροστά 4 πίσω) σιαγόνες να είναι αλουμινένιες. Μια ιδιαίτερη καινοτομία της Brembo εδώ είναι η ύπαρξη ανοιχτής διατομής αλουμινένιας σιαγόνας, κάτι που επιτυγχάνει ένα διττό αποτέλεσμα. Αφενός μειώνεται το βάρος της και αφετέρου βελτιώνει σημαντικά την απαγωγή της θερμότητας που αναπτύσσεται από την τριβή κατά την πέδηση, αλλά επιπρόσθετα επιτρέπει στα υγρά των φρένων να διατηρούν χαμηλότερες θερμοκρασίες.

Για το τελικό βάρος του οχήματος δεν έχουμε πλήρη εικόνα. Λογικά όμως θα είναι συγκρίσιμο με αυτό της Enzo η οποία βέβαια είχε σαφέστατα λιγότερα εξαρτήματα, όμως στην LaFerrari τα φρένα και το πλαίσιο είναι ελαφρύτερα όποτε ενδεχομένως να υφίσταται κάποια ισορροπία. Η κατανομή των μαζών είναι τυπική για τον κατασκευαστή αλλά και την χωροταξία των μηχανικών μερών του οχήματος και είναι οπισθοβαρής στο 41-59% για εμπρόσθιο και οπίσθιο άξονα αντίστοιχα.

Οι επιδόσεις είναι της τάξεως μαχητικού αεροσκάφους με το 0-100km/h να έρχεται σε κάτω από 3sec, το 0-200km/h σε λιγότερο από 7sec και το 0-300km/h σε 15sec και τελική ταχύτητα άνω των 350km/h. Φυσικά και οι ενδιάμεσες επιταχύνσεις αναμένονται εκπληκτικές με τόση ροπή διαθέσιμη. Στην πίστα του Fiorano η LaFerrari έχει αποδειχθεί το ταχύτερο αυτοκίνητο δρόμου που έχει κατασκευάσει ποτέ η φίρμα. Μένει να δούμε αν θα σπάσει τα χρονόμετρα και στο Nurburgring. Αφήνοντας στο τέλος τις περιβαλλοντικές επιδόσεις, οι εκπομπές ρύπων CO2 είναι στα 330gr/km και η προβαλλόμενη κατανάλωση στα 14lt/100km.

Επίλογος
Με την παρουσίαση της LaFerrari, η Ferrari επιδιώκει να στρογγυλοκαθίσει στον θρόνο των hypercars ξανά. Αυτήν την φορά όμως και ο αποκλειστικά υβριδικός ανταγωνισμός, δείχνει ικανότερος από ποτέ (Mclaren P1, Porsche 918 Spyder). Συνεπώς θα πρέπει να αναμένουμε μια πραγματική σφαγή με κανέναν εκ των ανταγωνιστών να έχει το περιθώριο λάθους. Σε ότι αφορά την τιμή κτήσεως, αυτή αναμένεται να είναι 7ψήφια ενώ το αυτοκίνητο θα κατασκευαστεί σε 499 αντίτυπα.






















highoctane.gr

Share this:

 
Back To Top
Copyright © 2013-2017 THE STYLE. Designed by OddThemes